(Agel en francés)
Mencions ancianas
- alodia de Agel, 1182;
- S. Petri de Agello, 1303;
- Agel,1599;
- St-Martin-d’Agel, 1351;
- Saint Martin entre deux Aigues, 1529;
- St Martin d’Agel, 1770.
Del latin agellum «pichon camp », tèrme designant lo mai probablament una rompuda de l’epòca gallo-romana.
En 782, una villa « agellus » seriá estat balhat per Carlesmanhe a l’arquevesque de Narbona, puèi en 1142 la possession de l’alòdi d’Agel es confirmat pel papa Innocent II. D’un ancian castelar, que se trobava pas a l’emplaçament de l’actual, mas un pauc mai a l’oèst, demòra pas que la vièlha pòrta de pèira e lo nom de « fòrt vièlh » balhat a aquel espaci a l’entorn de la plaça que l’a remplaçat.
Chafre Los garotièrs, los manja garossa, los fats .
Provèrbi: A Agel sèm comòdes : a tres avèm un ase, a quatre un porcèl.